Sisoun
Sison amomum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Sison, Sison amome.
Descripcioun :Lou sisoun èi pulèu rare, aleva en Basso Prouvènço, que trachis dins li relarg un pau fres. Es uno planto primo, grando e aroumatico. Li flour emé si petalo envertouiado, e li fru, soun mistoulin. Se recounèis peréu à si fueio coumpausado de fuioun denta (regarda à la baso de la planto).
Usanço :Li fru e peréu li fueio (se l'óudour vous agrado !) soun aroumati e podon servi coume sabourun.
Port : Grando-erbo
Taio : 0,5 à 1,5(2) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Sison
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Óuriero de bos
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlanticò-Macarounesiano
Ref. sc. : Sison amomum L., 1753
Panicau(-dis-Aup)
Eryngium alpinum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut des Alpes, Chardon bleu des Alpes.
Descripcioun :Lou panicau-dis-Aup es uno planto raro dins noste relarg. Trachis dins li prado de mountagno dessubre 1400 m. Se recounèis à si noumbróusi bratèio bluio (>12). Li fueio de baso soun entiero, aquésti de cambo soun descoupado.
Usanço :Coume fai de poulìdi flour, se cultivo dins li jardin. Li jóuini fueio soun manjadisso e li flour estoumatico. Pamens lou fau pas acampa qu'èi prouteji, marca sus la listo roujo, categourìo NT, quàsi menaça.
Port : Erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 4,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1400 à 2300 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Prado
- Prado à rousèu
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium alpinum L., 1753